Tuesday, January 10, 2012

Zen Everyday #1


The beginning 

เราใช้ชีวิตด้วยการกำหนดเงื่อนไข เช่น ถ้าชั้นได้สิ่งนั้น ชั้นจะมีความสุข หรือ ถ้าฉันรักเธอ เธอต้องรักชั้นตอบ
ตั้งแต่เกิด จนโต เราใช้ชีวิตกันมาแบบนี้ มีตัวเรา และมีสิ่งอื่นๆ เราพยายามแยกตัวเราอีกคนออกมา เราใช้สิ่งที่จำกัด คือ กายกับจิต ไปมองสิ่งอื่นๆ ก็จะกลายเป็นว่า เราใช้สิ่งที่จำกัด(มุมมอง) ไปมองสิ่งภายนอกที่มันก็จำกัดอีกแหละ ใช้สิ่งที่จำกัดไปมองสิ่งที่จำกัด เราถึงต้องวนเวียน ทุกข์ซ้ำซากนี่ไง

ปัญหา มันไม่ใช่สิ่งแวดล้อมภายนอก ไม่ใช่ใคร สิ่งของ หรือสิ่งอื่นๆ ที่มาทำให้เราทุกข์ ความทุกข์ มันอยู่ที่ความคิดเราเองต่างหาก 

ดังนั้น หนทางในการพ้นทุกข์ เราต้องฝึกกำหนดความคิด

-การปลดปล่อยความคิดที่เกิดขึ้น
ความคิดของเรามันยุ่งเหยิง มันสับสนวุ่นวาย เคยมั๊ย ที่กำลังร้องเพลงนึง แล้วยังสามารถร้องอีกเพลงซ้อนขึ้นมาได้พร้อมกัน
นั่นแหละตัวอย่างของความคิดที่สับสน เราต้องเริ่มต้นจัดระเบียบความคิดของเรา ณ บัดนาว :)

เวลาที่เราเกิดความคิดขึ้น (ขอเรียกมันว่า ความคิดขยะละกัน เพราะมันเป็นความคิดฟุ้งซ่านของเราเอง) เราต้องปล่อยให้มันเกิด แล้วก็ปล่อยให้มันเลือนไปเอง ห้ามไปบังคับความคิด การไปบังคับมัน ก็เหมือนเราพยายามกลับไปแยกตัวเราออกมาอีกคน (เค้าเรียกว่า ทวิภาวะ) วิธีการที่ดีที่สุดคือ ให้เตือนตัวเองว่า failed อีกแล้วเธอ หยุดเดี๋ยวนี้ แล้วก็กลับไปตั้งสติ ตระหนักรับรู้ปัจจุบันใหม่ ความคิดขยะเหล่านี้ไม่ใช่ของจริง ถ้าเราทำบ่อยๆ ย้ำตัวเองบ่อยๆ ก็เหมือนเราดูหนังเรื่องเดิม ที่ฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเราจะเบื่อมันไปเอง

ความคิดมีสองประเภท ประเภทแรกคือ ความคิดที่มันจำเป็นต่อชีวิตของเรา เช่น ข้อเท็จจริง ความรู้ในการทำอาหาร ความคิดในการคิดเลข ซึ่งมันเป็นความคิดที่สำคัญและเราก็จำเป็นต้องใช้มัน
ประเภทที่สอง คือความคิดขยะ ความคิดฟุ้งซ่านของเรา ความเห็น การตัดสินใจ ความทรงจำ การฝันถึงอนาคต ซึ่งเป็นความคิด 90%  ของความคิดทั้งหมดที่เราคิดในแต่ละวัน เราเสียเวลากันทั้งชีวิตให้กับความคิดขยะเหล่านั้น

ถ้าเราฝึกฝนบ่อยๆ เวลาเกิดเรื่องขุ่นเคืองใจ เราจะกำจัดความขุ่นเคืองใจออกไปได้เร็วขึ้น เรื่องก็จะจบลงเท่านั้น เพราะเราไม่ยึดติดกับความโกรธ เราฝึกแบบนี้บ่อยๆ มันจะไม่ทำให้เรากลายเป็นคนไร้ความรู้สึกนะ แต่กลับจะทำให้เราลึกซึ้งกะความคิดมากขึ้น มีความรู้สึกที่แท้จริงมากขึ้น เห็นอกเห็นใจผู้อื่นมากขึ้น เพราะเราจะไม่ยึดติดกะตัวตนของเรา (เหมือนเป็นการลดอัตตาของเรา) 

การทำงานในชีวิตประจำวัน
เราควรโฟกัส คิดเฉพาะเรื่องงานตรงหน้าเท่านั้น ห้ามบ่น เช่นถ้าต้องขัดห้องน้ำ ก็ขัดไป ตั้งใจขัด อย่าบ่นว่า ทำไมคนนู้นไม่ราดน้ำ ทำไมคนนี้ ทำพื้นสกปรก นั่นคือความคิดขยะ ที่เราควรกำจัดมันออกไป

No comments:

Post a Comment