Zen Everyday#2 เรามองแต่ไม่เคยเห็น

เคยลองพิจารณาอารมณ์ตัวเองแบบละเอียดถี่ถ้วนไหม? สังเกตไหมว่า ในหัวเราคิดตลอดเวลา
และตอนที่เรากำลังปล่อยอารมณ์ล่องลอยไปกะสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวเรา เราจะเห็นภาพในสิ่งที่เรากำลังคิด
แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า เรากลับมองไม่เห็น 

เช่น ตอนที่กำลังยืนล้างจาน เพราะมันเป็นสิ่งที่เราเคยชิน เราล้างจานทุกวัน เราก็ล้างไป คิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อยเปื่อย

สุดท้าย เราเลยไม่เคยเห็นจาน หรือ ช้อน หรือส้อม ที่เรากำลังหยิบจับล้างมันอยู่เลย แต่เรากลับไปเห็นอะไรมากมาย ในมโนภาพที่เรากำลังคิด อาจจะเป็นหนังที่เพิ่งดู เพลงที่เพิ่งฟัง แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า เรากลับไม่เคยเห็นเลย

ตอนนี้พยายามฝึกตัวเอง ไม่ให้คิดอะไรเรื่อยเปื่อย (บอกแล้วเราเคยชินกะมันมาทั้งชีวิต เราปล่อยปละละเลยมานานแล้วกะความคิดที่ล่องเลย ไร้ระเบียบ) พอเริ่มจัดระเบียบความคิดในหัวใหม่
อย่างแรกเลย มันยากมาก ยากที่จะไล่จับให้หัวเราอยู่นิ่งๆ มองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า โฟกัสกะสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

แต่เชื่อมั๊ย สิ่งที่เราได้คือ  "ความสงบ" รู้สึกว่า หัวเราโล่ง ไม่มีขยะความคิดลอยไปลอยมา 

เรากลับนิ่ง สงบ และเห็นในสิ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน และสิ่งที่สำคัญ เราจะละเอียดกะอารมณ์ของเรา เราจะเห็นสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในอารมณ์ของเรา แบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในชีวิต

ยังไม่ต้องเชื่อตอนนี้ก็ได้ อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง ต้องลองฝึกกันเอาเอง 

วิธีการโฟกัสกะปัจจุบัน 

ทำยังไงให้เราสงบ และอยู่กับปัจจุบันได้ ตอนแรกๆ มันยากมาก เพราะไม่รู้ว่า จะเอาหลักอะไรมายึดให้หัวเราอยู่นิ่งๆ ไม่คิดนู้นคิดนี่ตามอำเภอใจ

ตอนแรกใช้วิธี ตาเรามองเห็นอะไร ก็ย้ำกะตัวเองว่าเรากำลังเห็นอะไร 
แต่วิธีนี้ มันจะได้ไม่ถึงนาที มันก็เอาอีกแล้ว

พออ่านหนังสือรอบที่สอง ผู้เขียน อาจารย์โจโกะ บอกว่า ใช้วิธีฟัง ฟังทุกสิ่งที่หูเราได้ยิน แล้วฟังให้ลึก ฟังว่า เสียงที่เราได้ยินคืออะไร 

วิธีฟัง นี่เวิร์คมาก พอหัวเราเริ่มคิด ก็พยายามฟังให้ได้ยิน ว่าตอนนี้เรากำลังได้ยินเสียงอะไร วิธีนี้เวิร์คสุดๆ

หยุดบ่น การบ่นคือการพูดถึงอดีต (ถ้าจะยกตัวอย่าง ก็แปลว่าเรากำลังจะบ่น ((อีกแล้ว)) ) 

เวลาที่หัวเริ่มไปนึกถึงเรื่องขุ่นเคืองใจ ก็พยายามหยุดความคิดตัวเองโดยฉับพลัน หยุดใ้ห้มันสนิท แล้วย้ำกะตัวเองว่า มันคืออดีต มันไม่ใช่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า แล้วเรื่องนั้น มันก็มลายหายไปของมันเอง

แล้วผลพลอยได้คืออะไรรู้มั๊ย เวลาเราเริ่มจะบ่น เริ่มจะคิด เริ่มจะวิจารณ์ใครอีกแล้ว หัวมันจะร้อนของมันเอง ไม่รู้ว่า มันคือผลพวงที่ดีหรือแย่เนี่ย เพราะพอหัวเริ่มร้อน มันจะหยุดของมันเอง เพราะขืนคิดต่อไป หัวระเบิดแน่ๆ -*-